Belgian Red Flames winnen met 4-1 van Italië en op kop in de groep

De Flames speelden op speeldag 1 gelijk tegen Zwitserland, terwijl ze twee jaar geleden ook al drie van hun vier wedstrijden gelijk speelden. Maar winnen op Cypriotische bodem? Dat hadden ze nog niet gedaan. En bondscoach Ives Serneels ook niet: in het Papadopoulos Stadion ging hij ooit met Lierse 2-0 onderuit tegen Anorthosis Famagusta.

Even daarvoor had Zwitserland de Noord-Koreanen geklopt (1-0) en dus was het zaak voor de Belgen om echt wel te winnen met oog op een goed resultaat in de groep. De wedstrijd begon echter nerveus voor de Flames en na nog geen tien minuten stonden ze al op achterstand, met dank aan Sabatino.

Meteen daarna zat het de Belgen een beetje mee, want een fout op Vanhaevermaet aan de rand van de zestien (er net buiten?) werd op de stip gelegd. Wullaert - fit en klaar voor de strijd - mocht Tasselli op het verkeerde been zetten en aarzelde niet: 1-1 en alles te herdoen. Niet dat de Flames zo'n geweldige eerste helft speelden, maar bij de koffie mochten ze wel met een voorsprong de rust in.

Elien Van Wynendaele scoorde namelijk haar eerste doelpunt ooit voor de Flames, goed voor de 1-2. En in de tweede helft kwamen de Flames wél goed voor de dag. Even was er na missers van Cayman, Coryn en Wullaert nog de vrees dat ze net als tegen de Zwitsers zouden nalaten de match af te maken, maar paniek was er nooit.

De Italianen lieten bijzonder weinig zien en werden steeds meer weggedrukt. Een afstandsschot van Coutereels was voldoende voor zekerheid. En om er een galamatch van te maken. Aline Zeler pakte haar 87e cap mee en is nu recordhouder aller tijden, Philtjens werd voor de 50e keer het veld opgestuurd, ....

Die laatste kon haar gouden jubileum nog wat opsmukken met de 1-4, een mooie overwinning voor de Belgische nationale ploeg. In de stand staan ze nu voorlopig op doelsaldo eerste in de groep, maandag wacht Noord-Korea en zal moeten blijken of 7 op 9 voldoende is voor de groepswinst én de finale.