Interview Doelvrouw Justien Odeurs stopt onmiddellijk bij Red Flames: "Ze hebben me mentaal keer op keer gekraakt"

Samen met haar management riep Justien vandaag de pers samen om de beslissing toe te lichten. "Om zeker te zijn dat er geen misverstanden zijn zoals de vorige keer toen Justien niet opgeroepen werd en er diverse verhalen werden verteld. Onder andere dat ze een blessure had", aldus Tom Van Watermeulen, haar zaakwaarnemer. "We hebben toen bewust geen commentaar gegegeven, maar nu willen we duidelijkheid en rust."

Ik heb mezelf opzijgeschoven om in de juiste staat voor de nationale ploeg te kunnen uitkomen

Bondscoach Ives Serneels gaf als reden voor haar niet-selectie dat haar fysieke parameters niet voldeden aan de hogere standaards die werden opgelegd. "Het gaat over de werking van de laatste paar maanden. Ik moest me elke keer extra verantwoorden. Ik zette me nog meer in en was fysiek perfect in orde. Kijk, ik weet dat ik nooit een plank ga zijn, maar ik doe er alles voor. Ik let op mijn eten, ik doe mijn trainingen... Ik heb mezelf opzijgeschoven om in perfecte staat voor de nationale ploeg te kunnen uitkomen."

Blijkbaar volstond dat niet voor de staf van de nationale ploeg. "Dit gaat niet enkel over Ives, want hij neemt niet alleen de beslissingen. Ik ben keer op keer mentaal gebroken. Willen ze niet verder met de persoon die ik ben? Dat vond ik raar na acht jaar samenwerken. Er was altijd iets verkeerd, zonder dat ze me een echte reden gaven. Van eerste keuze naar niet-selectie, dat was ook heel vreemd. Het was niet meer menselijk, zelfs niet voor topsport", legde Odeurs kalm uit. 

Zij vonden dat ik niet klaar was om te spelen. Dat is raar omdat ze nog lovend waren over mijn twee wedstrijden net daarvoor in de competitie. Tegen Polen speelde ik volgens de staf een perfecte match. En dan op woensdag, twee dagen voor de selectie, meldden ze me dat ik er niet klaar voor was. Dat ik niet op mijn best stond... Als je fysiek niet sterk genoeg staat, dan speel je in de competitie toch geen goeie wedstrijden? Ives (Serneels, nvdr.) was het daar niet mee eens."

Ze kwam er terug bij, maar bleef tegen Armenië en Polen op de bank. "De manier waarop met mij is omgegaan, kon niet. Er moet enige vorm van respect zijn. Zeker als je zo nauw met elkaar moet samenwerken. Ik heb vier jaar bij de jeugd en acht jaar bij de A-ploeg alles gegeven voor mijn land. Ik kreeg te horen dat ik de beste op het EK ging zijn, maar dat kan enkel als je vertrouwen krijgt. Als er beloftes gedaan worden en die worden niet nagekomen, dan stopt het. Ik voelde me een speelbal. Ik kies nu voor mijn mentale gezondheid."

Tegen Polen speelde ik de perfecte wedstrijd volgens de staf en daarna zou ik ineens niet klaar geweest zijn

Odeurs sprak deze namiddag ook met de bond over haar beslissing, maar ging vooraf wel te rade bij ploegmaats en vrienden. "Ik heb met de kapitein gepraat, net als met tientallen speelsters. Het vertrouwen in hen is veel groter dan in de staf. Ze hebben me allemaal proberen overtuigen. Ik vind het ook heel spijtig, want het was een kinderdroom om voor de nationale ploeg te spelen. Dat het zo moet eindigen doet wel pijn. Iedereen vindt het jammer dat het zo moet eindigen, maar ze steunen mij 400 procent. Het lucht wel op dat ik die beslissing genomen heb, ik heb er geen spijt van."

Veranderingen bij de Flames zouden de deur op een kier laten voor een terugkeer. "Je kan nooit 'nooit' zeggen, maar momenteel is dit definitief. Over het EK heb ik sowieso al een kruis gemaakt. Je weet nooit wat er gebeurt binnen de bond. Als ze eens naar mij willen luisteren, sta ik daar zeker voor open. Ik heb nog steeds een groot hart voor mijn land. Of dit een signaal is dat ik wil uitzenden? Niet speciaal. Als het een signaal wordt, is dat ok voor mij. Ik wil vooral mijn verhaal doen. Of de mensen daar iets uithalen ja of nee, dat is het minst belangrijke voor mij. Ik hoop gewoon dat ik hier zelf uit geraak."

Bedankt voor je verhaal Justien!