Interview Gouden Schoen Tine De Caigny blikt terug op een bewogen week: "Dit pakken ze me nooit meer af!"

De Caigny kreeg maar liefst 289 punten achter haar naam. Tessa Wullaert werd met 250 punten tweede en Kassandra Missipo werd met 181 punten derde. RSC Anderlecht domineerde zo de volledige top 3. 

Tine zelf blikt terug op een bewogen week: “Het was een ontzettende spannende week met heel veel zenuwen. Je weet natuurlijk op voorhand niet of je gaat winnen of niet en ik kon mijn kansen niet echt inschatten. Dus onbewust ben je daar dan wel mee bezig.” 

Anderlechtse dominantie

Ook in de kleedkamer van Anderlecht was de Gouden Schoen een ‘hot topic’. Maar liefst vier speelsters van Paars-Wit eindigden in de top 5. “De club was er zelf natuurlijk ook mee bezig. Dat is natuurlijk erg fijn als er zoveel speelsters van je eigen ploeg genomineerd zijn. Ikzelf probeerde me er wel van te distantiëren. Ik dacht: ‘ik zal wel zien als het zover is’."

"Ik wist van mezelf dat ik goed gespeeld had en er stond op belangrijke momenten, maar natuurlijk weet je bij zo’n stemming nooit. En ik had sterke concurrentie van mijn teamgenotes en Janice (Cayman, red), die de Gouden Schoen ook verdiend zouden hebben. Ik had er dus op gehoopt, maar ik had het zeker niet verwacht.”

“Voetbal blijft een ploegsport, en iedereen van ons had dit wel op haar eigen manier verdiend.”

“Wie de Gouden Schoen het meest verdiend had? Dat vind ik een moeilijke vraag”, aldus Tine. “Voetbal is een ploegsport en zonder Laura Deloosein in de verdediging of Kassandra Missipo op het middenveld of Tessa Wullaert vooraan is onze ploeg niets. En zo’n Gouden Schoen winnen, is iets onbeschrijfelijk. Uiteindelijk is het in onze sport het collectief dat telt. Daarom net dat iedereen hem wel verdiend heeft op haar manier.”

Gouden Schoen zonder Gala

Dit jaar zag de uitreiking van de Gouden Schoen er helemaal anders uit. Wegens de coronamaatregelen vond er deze editie geen gala plaats, dus moesten de organisatoren het over een volledig andere boeg gooien.

“Normaal gezien krijg je op het gala zelf te horen of je gewonnen hebt of niet, dit jaar werd ik telefonisch op de hoogte gebracht. Ik had training met Anderlecht en zag dat ik een gemiste oproep had. Ik belde meteen terug, want ik was natuurlijk heel erg benieuwd. En zo kreeg ik dus te horen dat ik gewonnen had! In het begin drong het dan ook nog niet meteen door."

"Maar op de avond zelf begon ik het toch te beseffen. En hoewel het jammer was dat er dit jaar geen gala kon zijn, met een groot feest waarbij je vrienden en ploeggenotes allemaal aanwezig zijn, hebben ze er bij DPG Media toch nog iets moois van gemaakt. Mijn beste vriend en ouders waren aanwezig en ik heb er toch van genoten. Het blijft een moment dat ik nooit zal vergeten.”

Op zo’n jonge leeftijd al een Gouden Schoen mogen in ontvangst nemen is natuurlijk ook heel bijzonder. De Caigny heeft dan ook een indrukwekkend parcours afgelegd. Pas op haar 16de zei ze het gemengd voetbal vaarwel en tekende ze bij Club Brugge. Daarna belandde ze via Lierse, waar ze de beker won, bij het Noorse Vålerenga.

Op haar 17de keerde ze terug naar België en tekende ze bij Anderlecht. Daar moest ze het vertrek van Ella Van Kerkhoven opvangen en werd ze van middenvelder omgevormd tot spits. Door een blessure bij Van Kerkhoven gebeurde bij de Red flames nagenoeg hetzelfde. En het is net op die positie dat ze helemaal ontploft is.

“Ik ben nog jong en ik heb nog heel veel groeimarge. Toch ben ik blij dat ik al op die lijst van winnaars sta”, klinkt het. “Maar ik heb mezelf toch al bewezen en ik hoop dat mensen ook zien hoe hard ik er voor heb gewerkt en hoeveel ik er voor doe. Langs de andere kant moet ik nog stappen zetten en mijn ambitie is dan ook om naar het buitenland te trekken, en zo verder te groeien en belangrijker worden voor de Red Flames.

 

 

 

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een bericht gedeeld door Belgian Red Flames (@belgianredflames)

Online ophef

Helaas leek niet iedereen even blij te zijn voor Tine. De reactie van Tessa Wullaert die het ‘bijna onbegrijpelijk’ noemde, schoot bij veel mensen dan ook in het verkeerde keelgat. Online was er veel ophef over de reactie van De Caigny’s ploeggenote. “Tessa haar ware aard komt boven.” Of “Wat een bittere en verzuurde reactie!” Waren veel voorkomende commentaren. Ook in sommige media werd geopperd dat het Wullaert toch een beetje ontsierde. Tine, van nature zelf zeer rustig, nuanceert de reactie van haar ploeggenote:

"Tessa is een zeer ambitieus persoon en wilde natuurlijk zelf ook heel graag winnen. En ze zou hem zeker verdiend hebben, dat heb ik al altijd gezegd. Ze is zeer belangrijk voor ons bij de Red Flames en bij Anderlecht. Maar zoals ik ervoor zei, voetbal is een teamsport en ik vind dat je blij moet zijn voor je ploeggenotes als zij hem winnen en je er zelf naast grijpt."

"Ik heb die opmerking wel gezien, maar ik probeer me er gewoon niet te veel van aan te trekken. Het is wat het is, ik vond het niet nodig om dat in de kleedkamer nog eens te gaan bespreken. Je ziet bij haar wel nog enige teleurstelling. Dat is jammer, maar ik laat het gewoon zo”, sluit Gouden Schoen Tine De Caigny af.