Groeten uit Larnaca: liever een worst dan een saté?

Je zou het niet verwachten, maar zelfs op een eilandje als Cyprus kan je al eens in een file zitten. Op weg naar het stadion voor de eerste wedstrijd was het zover, al had dat niet te maken met de wedstrijd zelf: daar was de drukte onbestaande.

In het stadion kon uw dienaar aan zijn conditie werken. Beneden was er wifi-ontvangst, maar geen stopcontacten. En bovenin het stadion in de cameracabines het omgekeerde. Dan moet je al eens een kilometertje extra afleggen. En nee, we lopen echt niet graag: er is een reden dat we de ochtendloopjes van de staf ook aan ons laten voorbijgaan.

Cyprus, dat is ook een ode aan de pax media. Zo mogen we al enkele dagen meerijden naar trainingen en wedstrijden met de crew van de vrt, die ondertussen ook de weg heeft gevonden naar (vrouwen)voetbalkrant. Een minibusje, alwaar de sfeer verder overigens opperbest is. Nu nog werken aan die strafschoppen en we kunnen namen noemen.

Nog een streepje culinair? Het eten is dik in orde in Larnaca. De vis kruipt bijna letterlijk op je bord uit de zee en ook voor de vleeseters is er flink wat te genieten. Het toernooi is nu echt begonnen en de komende dagen gaan we nog een extra versnelling plaatsen. Op onze webstek, niet op het veld of de tribunes welteverstaan.

Ohja, vandaag komen nog flink wat reacties van de wedstrijd van gisteren, dus volg onze site op de voet!